Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Από την επιστολή του Vincent Van Gogh στον Theo van Gogh

Antwerp, 8-15 Δεκεμβρίου 1885
......................................

Η μία μελέτη μιας γυναίκας σε ένα στούντιο, ή κάτι που μοιάζει με στούντιο, με τα γιαπωνέζικα αντικείμενα γύρω της. Η γυναίκα φορούσε ένα κοστούμι του κίτρινου και μαύρου. Το χρώμα της σάρκας, λευκό με κάρμιν. Στον περιβάλλοντα χώρο, όλων των ειδών αλλόκοτοι τόνοι..
Η άλλη μελέτη, μισοτελειωμένη, ήταν ένα τοπίο. Κίτρινο σβησμένο,  επίπεδα χωράφια μέχρι εκεί που το μάτι μπορεί να δει. Ένα μονοπάτι, μαύρο της στάχτης, τα διασχίζει, παράλληλα με ένα χαντάκι. Πάνω του, ένας ουρανός γκρι λιλά, με τόνους βυσσινί λιλά. Πολύ μακριά το μικρό κόκκινο μπάλωμα του βερμίλιον σε μία στέγη και δύο μικρά μαύρα δέντρα….  Σχεδόν τίποτα, και όμως για μένα τόσα πολλά. Και αυτό εξαιτίας των παράξενων αισθημάτων που μου φέρνει η παράθεση των χρωμάτων..

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Συντήρηση αγιογραφίας


Η εικόνα είναι του 1859. Είχε μαυρίσει σε σημείο να μην είναι αναγνωρίσιμη. Μετά το καθάρισμα (ελπίζω να μην το παράκανα) τα χρώματα είναι υπέροχα, Το χρώμα του φλεγόμενου ουρανού μου αρέσει σε σημείο συγκινήσεως.

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Από την επιστολή του Vincent Van Gogh στον Albert Aurier

Saint-Rémy, 10 ή 11 Φεβρουαρίου 1890
................
Του Γκωγκέν, αυτού του περίεργου καλλιτέχνη, αυτού του περίεργου ατόμου, του οποίου η συμπεριφορά και η εμφάνιση θυμίζουν αόριστα το "Πορτρέτο ενός ανθρώπου" του Rembrandt στην Galerie Lacaze - αυτού του φίλου λοιπόν - αρέσει να κάνει τους άλλους να αισθανθούν ότι ένας καλός πίνακας πρέπει να ισοδυναμεί με μια καλή πράξη. Όχι ότι το λέει έτσι, αλλά στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να είναι κανείς για πολύ μαζί του, χωρίς να του μπει στο μυαλό η ιδέα μιας τέτοιας ηθικής υποχρέωσης.

Λίγες ημέρες πριν, που οι δρόμοι μας χώρισαν, όταν η αρρώστια μου με ανάγκασε να πάω σε ένα άσυλο, προσπάθησα να ζωγραφίσω τον "άδειο χώρο του».

Είναι μια μελέτη της ξύλινης πολυθρόνας του, καφέ και σκούρο κόκκινο, το κάθισμα από πρασινωπή ψάθα, και στη θέση του απόντος προσώπου, ένα αναμμένο κερί στο κηροπήγιο και μερικά μοντέρνα μυθιστορήματα…

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Ιησούς Χριστός (έργο σε εξέλιξη) - 3

Γράψιμο των χαρακτηριστικών.



Αρχίζουν οι φωτισμοί και το πρόσωπο σιγά σιγά αναδύεται. Η πιο ενδιαφέρουσα φάση όλου του έργου.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Από την επιστολή του Vincent Van Gogh στον Emile Bernard

Arles, 6-11 Ιουνίου 1888
………………
Έχω μεγάλη επιθυμία να μάθω πάνω σε τι εργάζεσαι τώρα – προσωπικά δεν κάνω τίποτα άλλο από τοπία.. Θα ήθελα πολύ να δω την Αφρική αλλά δεν κάνω σχεδόν καθόλου οριστικά σχέδια για το μέλλον, όλα εξαρτώνται από τις περιστάσεις.
Αυτό που θα ήθελα να μάθω είναι το αποτέλεσμα ενός εντονότερου μπλε στον ουρανό. Ο Fromentin και ο Gérôme βλέπουν το έδαφος του νότου σαν άχρωμο, και πολλοί άνθρωποι το βλέπουν έτσι.
Θεέ μου… Αν πάρεις άμμο στο χέρι σου, αν το δει από κοντά, και το ίδιο ισχύει για το νερό και για τον αέρα, είναι όλα άχρωμα, ειδωμένα με αυτό τον τρόπο. Όμως δεν υπάρχει μπλε χωρίς κίτρινο και χωρίς πορτοκαλί. Αν βάλεις μπλε, τότε θα πρέπει να βάλεις και κίτρινο και επίσης πορτοκαλί. Έτσι δεν είναι; Εντάξει θα μου πεις ότι απλώς σου γράφω κοινοτοπίες.

Σφίγγω το χέρι σου νοερά

Με εκτίμηση, Vincent

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Σούνιο


Ακρυλικό σε καμβά 50Χ60 cm
Για να φωτογραφίσεις έναν πίνακα πολλές φορές είναι δυσκολότερο από τον να τον ζωγραφίσεις..